-
1 caninus
canīnus, a, um (canis, s. Prisc. 2, 59), zum Hunde gehörig, Hunde-, hündisch, I) eig.: latratus, Val. Max.: adeps, Plin.: cadaver, Aur. Vict.: caput, Plin.: far, Speltbrot für die Hunde, Iuven.: lac, Ov. u. Plin.: lingua, Plin. (vgl. no. II, a): pellis, Scrib.: stercus, Iuven.: scaeva, das von dem Begegnen eines Hundes od. dessen Bellen entnommene günstige Augurium, Plaut. Cas. 973. – subst., canīna, ae, f. (sc. caro), Hundefleisch, Auct. inc. b. Varr. LL. 7, 31. – II) übtr., hundeähnlich, a) dem äußern Ansehen nach, dentes, Augen-, Spitzzähne, Cels.: urtica, Plin.: prandium, bei dem kein Wein getrunken wird, Varr. fr. – u. dem Tone nach = knurrend, lingua, Lucil. sat. 9, 29: littera, der Buchstabe R, Pers. 1, 109. – od. = bellend, vocis sonitus, Cael. Aur. acut. 3, 2, 8. – b) der Art, dem Charakter nach, α) = belfernd, bissig, ingenium, Hundenatur, Petr.: canino ritu, Lucil. fr.: bes. v. der Rede, facundia, Appius bei Sall. hist. fr. u. Spät.: eloquentia, Quint., forensis eloquentia, Hier.: studium, der Advokaten, Col.: latrare canina verba in foro, Ov.: libros, quos contra Iovinianum scripsi, canino dente rodere, Hier. – β) schamlos, zynisch, nuptiae, Hier. ep. 69, 2: philosophi, die Zyniker, Augustin. de civ. dei 14, 20: dah. caninae aequanimitatis stupor, Tert. de pat. 2.
-
2 aequanimitas
aequănĭmĭtās, ātis, f. [st2]1 [-] équité bienveillante. [st2]2 [-] égalité d'âme, patience.* * *aequănĭmĭtās, ātis, f. [st2]1 [-] équité bienveillante. [st2]2 [-] égalité d'âme, patience.* * *AEquanimitas, pen. corr. aequanimitatis, pen. prod. Animi aequitas. Plin. Quand on prend bien une chose sans se contrister, ou s'esmouvoir. -
3 caninus
canīnus, a, um (canis, s. Prisc. 2, 59), zum Hunde gehörig, Hunde-, hündisch, I) eig.: latratus, Val. Max.: adeps, Plin.: cadaver, Aur. Vict.: caput, Plin.: far, Speltbrot für die Hunde, Iuven.: lac, Ov. u. Plin.: lingua, Plin. (vgl. no. II, a): pellis, Scrib.: stercus, Iuven.: scaeva, das von dem Begegnen eines Hundes od. dessen Bellen entnommene günstige Augurium, Plaut. Cas. 973. – subst., canīna, ae, f. (sc. caro), Hundefleisch, Auct. inc. b. Varr. LL. 7, 31. – II) übtr., hundeähnlich, a) dem äußern Ansehen nach, dentes, Augen-, Spitzzähne, Cels.: urtica, Plin.: prandium, bei dem kein Wein getrunken wird, Varr. fr. – u. dem Tone nach = knurrend, lingua, Lucil. sat. 9, 29: littera, der Buchstabe R, Pers. 1, 109. – od. = bellend, vocis sonitus, Cael. Aur. acut. 3, 2, 8. – b) der Art, dem Charakter nach, α) = belfernd, bissig, ingenium, Hundenatur, Petr.: canino ritu, Lucil. fr.: bes. v. der Rede, facundia, Appius bei Sall. hist. fr. u. Spät.: eloquentia, Quint., forensis eloquentia, Hier.: studium, der Advokaten, Col.: latrare canina verba in foro, Ov.: libros, quos contra Iovinianum scripsi, canino dente rodere, Hier. – β) schamlos, zynisch, nuptiae, Hier. ep. 69, 2: philosophi, die Zyniker, Augustin. de civ. dei 14, 20: dah. caninae aequanimitatis stupor, Tert. de pat. 2. -
4 aequanimitās
aequanimitās ātis, f [aequus + animus], good-will, kindness, T.* * *calmness of mind, patience, tranquility, equanimity; goodwill, favor -
5 canina
I.Lit.:B.lac,
Ov. Ib. 227; Plin. 29, 6, 39, § 133:pellis,
Scrib. Comp. 161:stercus,
Juv. 14, 64:rictus,
id. 10, 271:far,
spelt-bread for dogs, id. 5, 11:adeps,
Plin. 29, 6, 35, § 111:fel,
id. 29, 6, 38, § 117:dentes,
eye-teeth, dog-teeth, Varr. R. R. 2, 7; 3; Cels. 8, 1; Plin. 11, 37, 61, § 160:scaeva canina,
a favorable augury taken from meeting a dog or from his barking, Plaut. Cas. 5, 4, 4.—Subst.: canīna, ae, f. (sc. caro), dog ' s flesh: canis caninam non ēst, Auct. ap. Varr. L. L. 7, § 32 Müll.—II.Trop.: prandium, in which no wine is drunk, mean, Varr. ap. Gell. 13, 30, 12 sq. (v. the connection, and cf. with our dog-cheap): littera, i. e. the letter R, Pers. 1, 109: facundia, i. e. abusive from its snarling sound, snarling, Appius ap. Sall. H Fragm. 2, 37 Dietsch (from Non. p. 60, 24):eloquen tia,
Quint. 12, 9, 9; Lact. 6, 18, 26; cf. Spald. Quint. l. l.: caninum studium locupletissimum quemque adlatrandi, i. e. causidicorum. Col. 1, praef. §9: verba,
cutting words, Ov. Ib. 230: nuptiae, canine, beastly (cf.: canis obscena;v. canis),
Hier. Ep. 69, n. 2: philosophi = Cynici, Aug. Civ. Dei, 14, 20;hence, caninae aequanimitatis stupor,
Tert. Pat. 2. -
6 caninus
I.Lit.:B.lac,
Ov. Ib. 227; Plin. 29, 6, 39, § 133:pellis,
Scrib. Comp. 161:stercus,
Juv. 14, 64:rictus,
id. 10, 271:far,
spelt-bread for dogs, id. 5, 11:adeps,
Plin. 29, 6, 35, § 111:fel,
id. 29, 6, 38, § 117:dentes,
eye-teeth, dog-teeth, Varr. R. R. 2, 7; 3; Cels. 8, 1; Plin. 11, 37, 61, § 160:scaeva canina,
a favorable augury taken from meeting a dog or from his barking, Plaut. Cas. 5, 4, 4.—Subst.: canīna, ae, f. (sc. caro), dog ' s flesh: canis caninam non ēst, Auct. ap. Varr. L. L. 7, § 32 Müll.—II.Trop.: prandium, in which no wine is drunk, mean, Varr. ap. Gell. 13, 30, 12 sq. (v. the connection, and cf. with our dog-cheap): littera, i. e. the letter R, Pers. 1, 109: facundia, i. e. abusive from its snarling sound, snarling, Appius ap. Sall. H Fragm. 2, 37 Dietsch (from Non. p. 60, 24):eloquen tia,
Quint. 12, 9, 9; Lact. 6, 18, 26; cf. Spald. Quint. l. l.: caninum studium locupletissimum quemque adlatrandi, i. e. causidicorum. Col. 1, praef. §9: verba,
cutting words, Ov. Ib. 230: nuptiae, canine, beastly (cf.: canis obscena;v. canis),
Hier. Ep. 69, n. 2: philosophi = Cynici, Aug. Civ. Dei, 14, 20;hence, caninae aequanimitatis stupor,
Tert. Pat. 2.
См. также в других словарях:
Антонин Пий — В Википедии есть статьи о других людях с именем Антонин. Тит Аврелий Фульв Бойоний Аррий Антонин Пий лат. Titus Aurelius Fulvus Boionius Arrius Antoninus Pius … Википедия